AMERYKAŃSKI BURNING MAN CZYLI MAD MAX NA ŻYWO

„Płonący człowiek” to coroczna parada dziwaków, która odbywa się w Black Rock City – czasowo budowanego miasteczka na pustyni Black Rock Desert w stanie Nevada. Impreza jest opisywana jako eksperyment społeczny i artystyczny, którym przewodzi 10 głównych zasad, m.in. samodzielność, autoekspresja, współpraca społeczna, odpowiedzialność obywatelska, obdarowywanie innych, uczestnictwo i bezpośredniość. 

Pierwsza edycja odbyła się w 1986 roku na Baker Beach w San Francisco, została zorganizowana przez Larry Harvey i grupę jego przyjaciół. Mówi się, że chciał on w ten sposób symbolicznie pożegnać się z przeszłością, ponieważ rzuciła go dziewczyna. Od tego czasu odbywa się corocznie, między ostatnią niedzielę sierpnia a pierwszym poniedziałkiem września.

Na Burning Man społeczność eksperymentuje z różnymi formami artystycznego wyrażania siebie, których efekt widoczny jest podczas trwania imprezy. Uczestnicy przestrzegają jednej kluczowej zasady – bezinteresowne dzielenie się swoimi talentami. Często wynikiem tego są stroje uczestników, eksperymentalne i interaktywne rzeźby, prowizoryczne budynki stawiane na pustyni, czy pojazdy jakimi się poruszają, często inspirowane corocznym tematem wybranym przez organizatorów lub postaciami z baśni, mitologii i filmów . Impreza bierze swoją nazwę od jego kulminacji, symbolicznego rytuału spalenia dużej drewnianej kukły ( „The Man”), która tradycyjnie odbywa się w sobotni wieczór imprezy. Festiwal trwa osiem dni.

W wydarzeniu z roku na rok bierze udział co raz więcej uczestników. Zaczęły się nim interesować również osoby ze świata Hollywood oraz związanych z technologią i biznesem z Doliny Krzemowej. Jego popularność sprawiła, że własne wersje płonącego człowieka odtwarzane są w innych częściach świata, m.in. w RPA, Izraelu czy Hiszpanii.