CARNAVAL DE NEGROS Y BLANCOS CZYLI KARNAWAŁ CZARNYCH I BIAŁYCH W KOLUMBII

Pozostając w aktualnym klimacie karnawałowym, dzisiaj o tym jak obchodzą go Kolumbijczycy. Karnawał czarnych i białych, to największa tego typu impreza w południowej Kolumbii, odbywające się w mieście Pasto. Obchodzony jest od 2 do 7 stycznia każdego roku i przyciąga znaczną liczbę kolumbijskich i zagranicznych turystów. Został uznany przez UNESCO za  jedno z Arcydzieł Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości.

Współczesny karnawał trwa od 6 stycznia 1912 roku, w oparciu o potrzebę wyrażania swojej wyobraźni, sztuki, przyjaźni i dzielenia się radością o tej porze roku, czyli narodzin Pańskich. Ekskluzywny burdel w mieście, dom panien Robby, był miejscem, gdzie śmiałość Don Angel Maria Lopez Zarama, znanego w mieście krawca, pozwoliła mu wziąć francuski puder do twarzy jednej z najbardziej pożądanych pań i rozprowadzić proszek i damskie perfumy wśród wszystkich obecnych z okrzykiem ¡Vivan los Blanquitos! (Niech Żyją Biali!). Wkrótce towarzysze i ofiary proszku, przyłączyli się do gry. Wtedy wszyscy zaczęli wychodzić na zewnątrz, aby powtórzyć żart na niczego nie podejrzewających parafianach wychodzących z Mszy Trzech Królów z pobliskiego kościoła San Juan Bautista, powtarzając: ¡Que VIVAN Los Negros y que Vivan los Blancos! (Niech Żyją Czarni i Biali!). Ekspresja ta wpisała się na dobre w życie miasta Pasto.

Karnawał obejmuje cztery główne etapy: Carnavalito (Karnawał dla dzieci), nadejście rodziny Castaneda, „dzień czarnych” i „dzień białych” wraz z Wielką Paradą (jest to najważniejszy dzień ). Jednak w ostatnich latach ważne są również działania przed karnawałowe.

W dniu 28 grudnia, dzień Świętych Młodzianków niektórzy mieszkańcy oblewają się wodą, co można uznać za wstęp do świąt stycznia, naśladując zwyczaje karnawałowe z kraju sąsiedniego Ekwadoru, gdzie Carnival of Quito charakteryzuje się wykorzystaniem wody do zabawy.  31 grudnia każdego roku, ulice Pasto są wypełnione lalkami lub kukiełkami wykonanymi ze starych ubrań, papieru i trocin, reprezentując stary rok, który zakończy się o północy, wtedy są one palone.

Od 2000 roku, 2 stycznia został uznany jako oficjalny pierwszy dzień karnawału z takimi atrakcjami jak: Hołd dla Matki Bożej Marcy od rolników w zamian za błogosławieństwo na nowy rok, Parada mieszkańców reprezentujących inne części kraju,  Pastorock – wydarzenie dla rozwoju muzyki alternatywnej: Blues, Rock en Español, pop, funk, ska i heavy metalu. Trwałość ostatniego wydarzenia od kilku lat w programie zachęcił powstawania nowych gatunków, które łączą rocka i muzykę tradycyjną, takich jak „Son Sureno Punk” i „Metal Pastuso”.

3 styczeń to dzień Carnavalito. Początkowo odbywał się jako gra dzieci naśladujących starszych, odtwarzając Paradę w Dzień Białych. Z czasem stał się wydarzeniem o własnej tożsamości i wsparciem ze strony władz.

Tradycyjna parada Karnawału w Pasto była rozpoczynana przybyciem rodziny Castañeda 4 stycznia. Jak stwierdzono, tradycja historyczna wskazuje, że święto dotyczy nadejścia rodziny barwnych postaci, którzy pochodzili ze wschodniej części kraju w 1929. Mimo, że ich los jest nieznany, znaki szczególne tych osób są odtwarzane tego dnia w strojach przebierańców. Przedstawiani są jak rodzina z kreskówki, którzy podróżują ze wszystkimi walizkami i naczyniami kuchennymi. Nie brakuje ekstrawaganckiej babki, córki, z widocznymi objawami ciąży, gotowej ożenić się z każdym  i psotnych dzieci, które wprawiają w kłopoty swoje  opiekunki. Spotkać można również trupę „dziewczyn burleski”, które najczęściej są mężczyznami transseksualnymi oraz pijanego księdza.

5 stycznia to Dzień Czarnych. Ten dzień wyznacza datę, kiedy afrykańscy niewolnicy byli wolni i mogli grać, bawić się i tańczyć na ulicach,  oraz malować się czarną farbą. Motto tego dnia to: ¡Que VIVAN Los Negros! (Niech Żyją Czarni!) Zgodnie z tradycją, Królowa Karnawału przemierza miasto w konwoju, dostarczając kosmetyk do malowania i zapraszając turystów do przyłączenia się do zabawy.

W dniu 6 stycznia to miasto obchodzi Dzień Białych oraz Wielką Paradę. W przeciwieństwie do poprzedniego dnia, mieszkańcy są pomalowani na biało. Główną atrakcją jest Wielka Parada, mierząca prawie 7 km długości na ścieżce około 15 km. Biegnie ona ulicami śródmieścia Plaza del Carnaval. Większość obywateli, tysiące turystów i tłum gości jest świadkiem tej parady, dopingując i rzucając konfetti lub serpentyny w uczestników. Wszyscy tańczą do tradycyjnych i typowych piosenek, takich jak słynny The Guaneña, El Trompo Sarandengue, Chambú i Agualongo. Motto tego dnia to: ¡Que VIVAN Los Blancos! (Niech Żyją Biali!) A w ostatnich latach stało się nieuniknione, aby usłyszeć wykrzykiwane przez mieszkańców jak i turystów ¡Viva Pasto Carajo! (Niech Żyje Pasto, do cholery!)

7 stycznia to dzień poświęcony Remate (Zakończeniu). Mieszkańcy i turyści degustują typowe danie z regionu, a także wiele z nich odwiedza pobliskei jezioro Guamuez i wiejskie targi w Catambuco.